Als klein jongetje wist Wietse van Deelen het al: hij zou boer worden. Geen gemakkelijke opgave als je beide ouders geen boer zijn. “Direct bij ons in de buurt, aan de Botjelandweg in Midsland, zat boer Ynse Bonne vaak te melken. Mijn moeder zette me als peuter af en toe over het draadje, zodat ik bij de koeien kon kijken. Later ging ik na schooltijd en in de vakanties naar de boerderij van Ynse. Terwijl mijn vriendjes voetbalden, voerde ik het vee en leerde melken. Ik vond dat prachtig! En als de grote mensen mij vroegen wat ik later wilde worden, zei ik steevast: boer!”

En zo geschiedde. Hij gaat naar de Middelbare Landbouwschool in Sneek, werkt een tijdje bij het loonbedrijf, doet ervaring op in Nieuw Zeeland en koopt in 2000 zijn eerste koppel van 40 schapen. Zes jaar later zijn het er 300, inmiddels is de kudde gegroeid tot zo’n 350 volwassen ooien.

Toch blijven de koeien trekken, en in 2007 zoekt Wietse de samenwerking met Staatsbosbeheer. Om de verruiging van het oostelijke duingebied van het eiland tegen te gaan zijn runderen nodig voor begrazing. Via een advertentie in een agrarisch vakblad komt Wietse in contact met Viathou Peletier. Zij woonde op Landgoed Hoog Deelen aan de Deelenseweg in Hoenderloo nabij vliegveld Deelen en gezien de overeenkomst met de achternaam van Wietse kon dit geen toeval zijn. Met twaalf Herefords keert Wietse terug naar Terschelling. Inmiddels is de kudde uitgebreid naar zo’n 20 moederdieren.

In 2018 wordt Laura mede-eigenaar van het bedrijf. Parttime gezelschapsdierenarts en parttime boerin is een mooie combinatie. En eindelijk na heel veel hobbels op de weg wordt in 2022 hun droom werkelijkheid: een eigen stal met woonhuis op Terschelling, waar ze samen met hun kinderen wonen en werken